kwaliteitsopvoeding

De afgelopen jaren heb ik aan vele ouders uitgelegd hoe belangrijk het is om te stoppen om de consequente ouder te worden.

De aller-aller-belangrijkste tip voor ouders: Stop met consequent doen!

Zodra ik hierover begon vertoonden de gezichten van deze ouders een grote frons en vraagteken. Het is ouders toch altijd voorgehouden dat consequent zijn naar je kinderen het hoogste goed is? Jawel, dit klopt ergens wel en ergens ook weer niet, als je er goed naar kijkt zie je dat hier een gevaarlijk addertje onder het gras leeft.

Laten we bij het begin beginnen; Wat maakt een ouder tot een goede opvoeder? Naar mijn idee zijn daarbij twee belangrijke kernvragen: ben je als ouder “echt” en ben je “werkelijk beschikbaar”.

Veel ouders voeden op met het idee dat als zij bepaalde regels hanteren, regels die zij hebben overgenomen uit de eigen opvoeding of regels die zij juist niet willen hanteren vanuit de eigen opvoeding, het goed doen. Maar wat ben je hierdoor feitelijk aan het doen? Je probeert vanuit je denken op te voeden. Er is op zich niets mis mee om je gezonde verstand te gebruiken maar het leven laat zich zo niet sturen, er is namelijk meer aan de hand. Zo kan je innerlijk gevoel wel eens totaal iets anders aangeven.

Een praktisch voorbeeld: stel, je hebt als ouders samen afgesproken dat je zoon of dochter om acht uur ‘s avonds naar bed moet. Toch is hier iedere avond weer heibel over; je kind bediscussieert de tijd en het wordt een strijd om de bedachte bedtijd uit te voeren. En dat terwijl je iedere avond consequent je boodschap aan je kind geeft: ”Het is acht uur en dus bedtijd”. 

Waarom werkt dit niet, wat is het addertje? Het addertje is gelegen in het feit dat je niet alleen je woorden geeft als boodschap, je geeft “onder de radar” waarschijnlijk nog een tweede boodschap namelijk (laat me raden):”Ach, het mag ook wel kwart over acht, of, twintig over acht worden. Dit gaat over een innerlijk gevoel dat ook bij je leeft. In wezen maakt het je dus niet echt uit of de tijd zo precies wordt gehanteerd als bedacht. Je hebt nog wat innerlijke ruimte. Je geeft dus in feite een dubbele boodschap aan je kind! En laat kinderen nou haarfijn zijn afgestemd  op met name jouw onuitgesproken boodschap “onder de radar”. Als kanttekening wil ik hierbij ook nog aanmerken dat maar 6% van de mensen, dus ook kinderen, zijn afgestemd op een auditieve boodschap. Het mederendeel van de mensheid reageert beter op een visuele of kinesthetische boodschap. (in een volgende nieuwsbrief meer hierover).

Als je een dubbele boodschap afgeeft dan ben je niet congruent; je zegt niet wat je echt voelt. Het kind ziet een ouder die iets anders zegt dan deze van binnen voelt.

Als je alleen vanuit je denken tracht op te voeden door consequent te doen, bereik je niet het gewenste effect. Het aller-aller belangrijkste is om congruent te zijn; communiceer wat je echt vindt. Oftewel: walk your talk! Vraag jezelf in dit voorbeeld dus eens echt af wat je vindt van de precieze bedtijd. Als je boodschap eenduidig is zal geen kind er aan twijfelen.

Het mooie is nu dat als je echt jezelf bent je voor het merendeel ook moeiteloos consequent bent; je vindt wat je vindt. Een kind wil met een echt mens te maken hebben en het begrijpt prima dat als je eens hoofdpijn hebt dat vandaag iets niet mag wat gisteren wel mocht.  Dit maakt ook voor jezelf het samenleven met je kinderen een stuk makkelijker.

Ik wens je veel succes om het verschil te gaan ervaren van consequent doen naar congruent zijn en hoor graag je ervaringen!

Lees hier hoe een opvoedopstelling je kan helpen om congruent te zijn.